
گلوکوم (آب سیاه) از جمله بیماریهای چشمی است که به آسیب عصب بینایی منجر میشود، اظهارداشت: در اغلب موارد افزایش فشار داخل چشمی باعث بروز این صدمه میشود، البته درصد کمی از بیماران چنین شرایطی ندارند و فشار داخل چشمشان چندان بالا نیست.
در این بیماری سلولهای عصب بینایی بتدریج از بین میروند و در نتیجه بیمار دچار افت بینایی میشود. گلوکوم بیشتر در افراد بالای 40 سال و اشخاصی که سابقه خانوادگی گلوکوم دارند مشاهده میشود.
یماری آب سیاه افراد را در دو نوع حاد و مزمن گرفتار میکند که معمولاً در نوع حاد آن، بیماران دچار علائم شدید و ناگهانی میشوند، گفت: فشار داخل چشم در آب سیاه حاد بهطور ناگهانی افزایش مییابد و بیماران دچار درد چشم، افت دید، سردرد، درد اطراف چشم و قرمزی چشم میشوند.
در نوع مزمن گلوکوم که شایع است، فشار داخل چشم بتدریج افزایش مییابد. به همین دلیل فرد معمولاً متوجه بیماری خود نمیشود و خیلی دیر به پزشک مراجعه میکند. در واقع مراجعه در مرحلهای صورت میگیرد که بیماری بسیار پیشرفت کرده است.
اقدامات درمانی در هر مرحله از گلوکوم تنها برای حفظ وضعیت موجود است و نمیتوان دید از دست رفته بیمار را به حالت اولیه برگرداند.بنابراین مراجعه منظم و زودهنگام به چشم پزشک برای جلوگیری از پیشرفت بیماری ضروری است.
در مراحل اولیه بیماری دارو تجویز میشود. همچنین برخی انواع لیزر میتواند به عنوان جایگزینی برای یک یا دو دارو عمل کند، ولی اثر آنها با گذشت زمان کاهش پیدا میکند.
در مواردی ممکن است دارو و لیزر هیچکدام به درمان جواب ندهد که در چنین شرایطی باید به فکر راهحلهای دیگر مثل جراحی باشیم.