راهکارهای ارتقاء نظام سلامت کشور (3)

بیمه همگانی 

بیمه‌ها سابقه‌ای طولانی در کشور ما دارند؛ از این‌رو به اعتبار ده‌ها سال تجربه غنی که در این مقوله پشت سرگذاشته شده، توقع این است که دارندگان دفترچه بیمه بدون برخورد با مشکلات و موانع احتمالی بتوانند از خدمات لازم برخوردار شوند.

اما آنچه در عمل اتفاق افتاده، بی‌رنگ شدن بسیاری از خدمات یا در واقع بی‌اعتبار‌شدن این دفترچه‌ها در بیمارستان‌ها و مراکز درمانی است.به مصداق مثل معروف «خشت اول گرنهد معمارکج، تا ثریا می‌رود دیوار کج» برخی بدعت‌گذاری‌ها در بیمه‌های درمانی نه‌تنها برای بیمه‌شدگان گرهگشا نبوده بلکه کار را به مراتب دشوارتر هم کرده است.

دفترچه‌های بیمه وقتی برای اولین‌بار در ایران رواج یافت و در اختیار متقاضیان گذاشته شد، اندکی از هزینه‌های درمانی را پوشش می‌داد، اما همان پوشش کم هم انگیزه‌ای شد که به تدریج همگان به بیمه‌های درمانی روی بیاورند.

وقتی به نحوه پیدایش و سیرتحول بیمه‌های درمانی در جهان نگاه می‌کنیم متوجه می‌شویم که این بیمه‌ها چه مراحل دشواری را گذرانده‌اند تا کارفرمایان در بخش‌های دولتی و خصوصی طبق قانون مکلف به پرداخت حق بیمه برای کارکنان مجموعه تحت مدیریت خود شوند.البته در دهه‌های اخیر، شاهد اوج خدمات‌رسانی بیمه‌های درمانی هم بوده‌ایم چنان‌که در اوایل دهه1370، برخی بیمه‌شدگان تا پرداخت سقف صددرصدی هزینه‌های بیمه می‌توانستند از خدمات درمانی برخوردار شوند. اما پس از طی مراحلی که باید از آن به عنوان مصداق عینی ضعف‌مدیریت در این بخش یاد کرد، بیمه‌های درمانی تضعیف شدند و برپایه نوعی درجه‌بندی، بیمه‌های تکمیلی و بیمه‌های طلایی ارائه شدند و در دهانها چنین شایع شد که دارندگان دفترچه‌های تکمیلی و طلایی می‌توانند در هر بیمارستانی اعم از دولتی یا خصوصی بدون پرداخت دیناری هزینه بستری شوند.

به این ترتیب عملا شکاف عمیقی میان دارندگان دفترچه‌های معمولی بیمه و دارندگان کارت یا دفترچه بیمه طلایی به وجود آمد، درحالی که اگر بخش معینی از درآمدهای کشور به بیمه همگانی اختصاص می‌یافت و همه اقشار مردم ایران به صورت رایگان تحت پوشش یک سقف متعارف از خدمات بیمه درمانی قرار می‌گرفتند امروزه شاهد بی‌اعتبار شدن دفترچه‌های بیمه درمان نبودیم. 

امیدوارم یکایک عزیزان با مراجعه به لینک نظر ، در ذیل این نوشتار نظرات ، پیشنهادات و ... خود را ارائه نمایند .